FCI Standard No 122 /29.01.1999/ GB Kraj pochodzenia: Anglia Data publikacji oryginalnego ważnego wzorca: 24/06/1987 Użytkowość: aporter Klasyfikacja wg. FCI: Grupa VIII - aportery, płochacze,
psy dowodne
Sekcja I - aportery.
Próby pracy.
WYGLĄD OGÓLNY: mocnej, zwartej budowy, bardzo
aktywny; szeroka czaszka; szeroka i głęboka klatka piersiowa;
żebra dobrze wysklepione; lędźwie szerokie; kończyny tylne mocne
CHARAKTER/TEMPERAMENT: łagodnego usposobienia,
żywiołowy. Doskonały węch; delikatny uścisk szczęk; posiada ogromną
pasję do wody. Łatwo przystosowuje się do różnych warunków; oddany
towarzysz. Inteligentny, pełen zapału i posłuszny, skłonny do
ciągłej zabawy. Przyjazny z natury, bez śladu agresji czy przesadnej
lękliwości
GŁOWA: Czaszka: duża, dobrze zarysowana, bez
mięsistych policzków
STOP: zaznaczony
NOS: szeroki o dobrze rozwiniętych nozdrzach
KUFA: mocna; wargi nie obwisłe, ściśle przylegające
SZCZĘKI/ZĘBY: szczęki średniej długości; szczęki i zęby
mocne w idealnym, regularnym i kompletnym zgryzie nożycowym,
tj. zęby górne zachodzą na dolne i są prostopadłe do szczęk
OCZY: średniej wielkości, wyrażające inteligencje i dobry
charakter. Kolor brązowy od ciemnokasztanowego do orzechowego
USZY: Nie duże ani ciężkie, zwisające blisko głowy, osadzone
nieco z tylu głowy
SZYJA: wyraźna, mocna i solidna, dobrze osadzona
na prawidłowo ustawionych skośnych łopatkach
CIAŁO:
GRZBIET: górna linia tułowia pozioma
LĘDŹWIE: szerokie, zwarte i mocne
KLATKA PIERSIOWA: odpowiednio głęboka i szeroka; mocno
wysklepione żebra
OGON: cecha charakterystyczna rasy; bardzo
gruby u nasady stopniowo zwężający się ku końcowi; średniej długości,
bez pióra, ale całkowicie pokryty krótką, gęstą sierścią, dającą
wrażenie okrągłości tego ogona, określanego jako ogon wydry.
Może być noszony wesoło, ale nie powinien być zakręcony ponad
linię grzbietu
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE: mocna kość; proste od łokcia do ziemi
widziane z przodu i z boku
Łopatki: długie i skośne
KOŃCZYNY TYLNE I ZAD: zad dobrze rozwinięty i nie pochylony
w stronę ogona. Kończyny dobrze kątowane, staw kolanowy nisko
osadzony. Postawia krowia jest niepożądana
STOPY: okrągłe, zwarte; palce dobrze wysklepione,
a opuszki palców dobrze rozwinięte
CHÓD/RUCH: swobodny; pies pokrywa dużo ziemi,
porusza się prosto widziany od przodu i od tyłu
SZATA
WŁOS: cecha charakterystyczna rasy; krótki, gesty, bez
falistości i pióra, lekko szorstki w dotyku; z chroniącym
przed zimnem podszerstkiem.
UMASZCZENIE: Całkowicie czarny, żółty lub wątrobiany/czekoladowy.
Żółty może być od jasnokremowego po lisio-rudy. Dopuszczalna
mała biała plama na przedpiersiu
WYMIARY: Idealna wysokość w kłębie:
pies 56-57 cm (22 - 22,5 ins)
suka 54-56 cm (21,5 - 22 ins)
WADY:
Każde odstępstwo od wzorca traktowane jest jako wada, której
wpływ na ocenę zależy od stopnia jej nasilenia.
UWAGA
Samce powinny mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, wyraźnie
wyczuwalne w worku mosznowym.
